حالا که با فواید حجاب آشنا شدیم باید بدانیم که چگونه آن را رعایت کنیم و چگونه فردی با حجاب باشیم.

حجاب در اسلام به این صورت هست که احترام و ارزش زن حفظ شود.

تمامی اجزای بدن خانم ها به جز دستها تا مچ و گردی صورت باید پوشانده شود و موها نیز جز آن حساب میشود.

همچنین باید پوشش خانمها کامل باشد یعنی نباید کوتاه و بدن نما باشد.

خانم ها باید از پوشیدن لباسهای چسبنده که اندام آنها مشخص است نیز خودداری کنند.

چادر به عنوان کاملترین نوع حجاب شناخته شده است که رنگ سیاه آن نیز مکروه نمی باشد بلکه باعث وقار آنها نیز می شود. 

. هر آیینی برای خود دستوراتی دارد، ما نیز پیرو دین مبین اسلام هستیم و قرآن کریم نیز به عنوان کتاب مقدس مسلمانان در دست ماست و ما باید برای سعادت‌مند شدن در آخرت، به دستورات این کتاب آسمانی عمل کنیم. در واقع قرآن کتاب زندگی و راه و رسم درست و سالم و پاکیزه زندگی کردن است و سعادت اخروی نیز متوقف بر عمل به دستورات آن است. یکی از مهم‌ترین دستورات قرآن کریم حجاب است، آیات متعددی از قرآن کریم به این مساله اختصاص دارد و به زنان مومن دستور داده شده است که حجاب را رعایت کنند که در بالا به آیات آن اشاره شد.

اما در مورد این‌که حدود آن به چه شکلی است باید گفت: اسلام نوع پوشش را مشخص نکرده است و تنها معیار آن‌را مشخص کرده است و فرموده بدن زن و حتی موی سر او در برابر نامحرمان لازم است پوشیده باشد، به نحوی که اولا: برهنه نباشد، ثانیا: از لباس‌های چسبیده و بدن‌نما استفاده نکند، یعنی کل بدن به جز قرص صرت و دست‌ها تا مچ باید پوشیده باشد. لذا این‌که برخی دختران جوان لباس‌های چسبیده و بدن‌نما می‌پوشند، درست نیست و مخالف آیات قرآن عمل کرده‌اند.

چرا حجاب؟

شاید این سوال برای شما هم پیش آمده باشد که بگوییم چرا حجاب؟

قطعاً همه ما می دانیم که هر چیزی باید پوششی داشته باشد و از آن محافظت کند.

همه انسانها حتی کسانی که دین اسلام را قبول ندارند نیز به داشتن حجاب اعتقاد دارند، زیرا حجاب مانع و حفاظی دربرابر افراد متجاوز به زیبایی زنان هست. 

حجاب مانند صدفی گوهر وجود زنان را در خود حفظ می کند و سدی در برابر نگاه نامحرمان هست و حفاظی هست که حرمت ها را حفظ می کند. 

حتی اگر در اسلام نیز حجاب واجب نمی‌شد ما با توجه به فوایدی که حجاب دارد  به سمت آن می رفتیم.

با این تعریف حجاب هرگز اجباری نمی شود بلکه حجاب زیباست و هدیه گرانبها هست از طرف خداوند به ما دختران تا ارزش های خود را حفظ کنیم. 

. معنای حجاب و عفاف

حجاب واژه ای است عربی که در بستر اصلی خود کمتر به معنای پوشش زنان به کار رفته است. نتیجه تحقیق استاد مطهری در کتاب «مسئله حجاب» پیرامون معنایِ این واژه این است که کلمه‏ حجاب در دو معنا استعمال می شود؛ هم به معنی پوشیدن و هم به معنی پرده و البته اکثراً در همین معنای دوم به کار می رود. این کلمه از آن جهت مفهوم پوشش می‏دهد که‏ پرده، وسیله پوشش است. شاید بتوان گفت که به حسب اصل لغت هر پوششی‏ حجاب نیست، آن پوششی حجاب نامیده می‏شود که از طریق پشت پرده واقع‏ شدن صورت گیرد.

عفاف نیز واژه ای عربی است که از فرهنگ اسلامی وارد زبان فارسی شده است. عفاف را به خود نگهداری و باز داشتن نفس از محرمات و خواهش های شهوانی، ترجمه کرده اند. ابن منظور در لسان العرب می گوید: «عفّت، خود نگهداری از غیر حلال، کار های حرام و طمع های پست است، عفت پیشگی یعنی خود نگهداری.» راغب در مفردات می گوید: «عفّت حالت نفسانی است که مانع تسلّط شهوت بر انسان می گردد و انسان عفیف کسی است که با تمرین و تلاش مستمر و پیروزی بر شهوت، به این حالت دست یافته باشد.» در قاموس قرآن آمده است: «عفّت به معنای مناعت است و در شرح آن گفته اند: حالت نفسانی است که از غلبة شهوت باز دارد. پس باید عفیف به معنای خود نگهدار و با مناعت باشد.»

رابطه حجاب و عفاف

از مقایسه دو واژه‌ی «حجاب» و «عفاف» معلوم می شود که هر دو در اصل معنای منع و جدایی مشترک‎اند. با این تفاوت که منع و بازداری در حجاب مربوط به ظاهر است، ولی منع و بازداری در عفت، مربوط به باطن و برخاسته از درون است؛ البته با توجه به تأثیر متقابل ظاهر و باطن بر یکدیگر، بین حجاب و پوشش ظاهری و عفت و حیای باطنی ارتباط وجوددارد؛ به این مفهوم که هر چه حجاب و پوشش ظاهری بیش‌تر و بهتر باشد، در تقویت و پرورش عفت، تأثیر بیش‌تری دارد؛ و هر چه عفت درونی و باطنی بیشتر باشد، حجاب و پوشش ظاهری هم بیشتر و بهتر خواهد بود. از مجموع تعالیم دینی و اخلاقی چنین فهمیده می شود که مبنای حجاب (پوشش) ظاهری همان عفت و حیای درونی است و به همین دلیل ریشه و اساس آن است.

. حجاب اسلامی به پوشش‌های گوناگون زنان مسلمان گفته می‌شود و مفهومی برآمده از قرآن کریم و فقه اسلامی و ساخت یافته در فرهنگ اسلامی که ناظر به پوشش شرعی در مقابل نامحرم، به ویژه برای زنان است. حجاب گاه برگرفته از احکام شرع و گاه مربوط به قراردادهای اجتماعی و شرایط موقعیتی فرد است.^[1]

از دیدگاه برخی فقها حجاب یکی از احکام اسلامی است و اصطلاحاً عبارت است از پوشاندن ضروری مو و سایر اعضای بدن به جز صورت و دو دست (و گاهی دو پا) توسط زنان مسلمان (تنها در صورتی که کنیز نباشند^[2]) در برابر مردانی که طبق شریعت اسلامی نامحرم شمرده می‌شوند. درباره? پوشش مردان نیز حداقل مقدار پوشش واجب حفظ عورتین است.^[3]

در مورد حجاب اجباری در میان فقها و دین‌پژوهان، اختلاف نظر است و برخی بر این نظر هستند که اجبار حجاب نه تنها وجه شرعی ندارد و در قرآن هم اشاره روشنی به آن نشده، بلکه اخلاقی هم نیست.^[4][5][6][7]